دلیل این که نماز را با عجله می خوانیم چیست…؟

درمانی برای با عجله خواندن نماز

چرا نماز را با عجله می خوانیم؟شما وقتی به حال خودتان هستید بالطبع انجذاب و کِشش روح شما، انس روح شما با کیست؟ با چه آرام می شود؟ به سوی چه چیز میل دارد؟با ما در فانوس همراه باشید.

خودمـان را فریــب ندهیم که بگوییم ما مآنوس با خدا هسـتــیـم؛ اگر خواســتید بدانیـــد با چه چیزهـــایی انس داریــد، نمـــاز را میــزان قرار دهـــیــد. گفتــه اند که نماز میــزان است فراموش نکــنـید، برای خیــلــی چیزها یا می شود گفــت برای ارزیابــی همـه حقـیــقت ها، برای یک مومن و بنـده خدا، میـــزان نمـاز است.

وقتی نتـــیجــه گرفـتــیــد که روح ما وقتـــی ما باشیم و روح ما که تا بخودش واگــذار بکنند به غیر خدا مآنوس است، بسوی غیــر خدا آرام اسـت، فکر می کنیـــد با ایـــن بافت روحی اگـــر به آن سو برویم چه می شود؛ ما بایـد به زور بسوی خدا راه پیدا کنـــیـم یا با اُــنـــس و کِشش؛ به زور که نمـی شود، وقتـی طبــیـــعت روح ما ایـن اسـت که از خدا فرار می کنــد، وقتـــی که از بدن هم قطع علـاقه می کند همــیـــن روح اسـت، این روح بسوی خدا نمی رود، میل ندارد، فرار می کنـد؛ این مصــیـبـت اســت .

امـــا در ایـــن وضع و حال می شود انــسـان توسل بکـنــد به اولیــاء از جملـــه حضرت زهرا سلـــام الـلــه علیــهـــا که نظری کنـــد که ایــن مشـــکــل حل بشود و اگر این مساله حل شود خیـــلی مشکـــل ها برای من و شمــا حل می شود و آنوقت دیـــگر وقتی به نماز می ایـــســـتــیـم، مآنوسیـم، خوشحالـیم، خســتـه نمی شویم، ایـــنــطور نماز نمـی خوانــیم که زود تمام کنـیــم و برویم بنشـینــیـم صحـبــت کنیـم، ایـن حالــت فرار است، توسل کنـیـــد و قطــعا نتـیجــه می گیــریـد.

نکـــتــه دیـــگــر هم بگویم از نمــاز که وقتــی بلند می شوید برای نماز خیـــلـی زود و سریــع نماز را شروع نکـنــیـد، لحـظـــاتـــی را بایسـتـــید؛ این را عمـــل کنید، ایـن نکــته برای عمـــل اســت، آن یکی که مصیبـــت بود که بایـــد سعــی کنـــیـــد در آن مسیــر…

من و شمـــا سعـی می کنیم نمــازمان حالـی داشــتـــه باشـــد و با ایـن وضع روحی و سابـقه روحی که داریـم و داشتـــه ایم بالاخـــره موفق نمی شویم، ما را رد می کنند، فراموش نکــنیــد وقتی به نمــاز می ایســـتید، حلاوت ذکر را نداریـــد، به ما نمی چشانـــنـد و اصلــاً حال فرار داریم که زود تمـــام بشود و هر چه سعــی می کنـیـــم متوجه باشیم باز دلــمان به ایـن سو و آن سو می رود، این تازه این سوی قضـــیـــه اســـت که من و شمـــا وقتـی