خیلی
از مواقع هست که آنقدر غرق در زندگی مادی خود شده ایم که به بهشت و جهنم
حتی فکر هم نمی کنیم اما هر چقدر این زمان طولانی شود اما باز فکر هایی
درون سرمان نجوا می دهند که آیا من بهشتی هستم یا جهنمی ایا خوب هستم یا انسان خوبی نیستم؟ از پل صراط می توانم بگذرم ؟
دوست
دارید بدانید که آیا در قیامت از پل صراط مستقیم رد می‌شوید یا نه؟ اگر
اندکی حوصله به خرج دهید و این سیاهه را تا آخر همراهی کنید، شاقول و شاخصی
به دستتان خواهد داد که می توانید از همین اکنون و قبل از برپایی قیامت،
دریابید که آیا آخرالامر، اهل نجات خواهید بود یا خیر؟!
طبق
کریمه ۷۱ سوره مریم، بدون ذره‌ای تردید، همه بندگان حتی اهل تقوا که مصداق
کامل وفرد اتمّ‌شان، پیامبران الهی هستند، در قیامت وارد جهنم میشوند!
ولی در نهایت خداوند، متقین را نجات می‌دهد؛ وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا
وَارِدُهَا کَانَ عَلَىٰ رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا*ثُمَّ نُنَجِّی
الَّذِینَ اتَّقَوا…
ذیل این آیه، بین اهل تفسیر، غوغایی است که منظور از “ورود” در جهنم چیست؟
به
طور کلی دو مبنا وجود دارد: برخی معتقدند ورود به معنای مُشرِف شدن است.
شاهد مثالشان هم آیه‌ای است که می‌گوید موسی(ع) به آب مدین، مشرف شد(نه
اینکه داخل شود)؛ « وَلَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْیَنَ وَجَدَ عَلَیْهِ
أُمَّهً مِّنَ النَّاسِ یَسْقُون»[۱] برخی دیگر ورود را به معنای دخول
گرفته‌اند، درست مثل کریمه ۹۵ انبیاء که می‌فرماید:«إِنَّکُمْ وَمَا
تَعْبُدُونَ مِن دوُنِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا
وَارِدُونَ»( شما و آنچه غیر خدا می‌پرستید، هیزم جهنّم خواهید بود؛ و همگی
در آن وارد می‌شوید.)
یا کریمه ۹۸ هود
که می‌فرماید: «یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فَأَوْرَدَهُمُ
النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ»؛ ( روز قیامت، او در پیشاپیش
قومش خواهد بود؛ و (به جای چشمه‌های زلال بهشت) آنها را وارد آتش می‌کند! و
چه بد آبشخوری است (آتش)، که بر آن وارد میشوند!)
در این میان دیدگاه دو مفسر معاصر، مرحوم علامه طباطبایی و شاگرد ماجدش، استاد جوادی آملی نکته‌آموز است.
نظر مرحوم علامه طباطبایی
بنا
بر نظر علامه، با اینکه از عبارت آیه بعد که می‌فرماید: «ونذر الظالمین
فیها جثیا»، ورود به معنای دخول فهمیده میشود اما «نجات متقین از آتش
مستلزم این نیست که داخل آتش شده باشند، زیرا نجات همانطور که با انقاذ شخص
داخل مهلکه صادق است، با دور کردنش از مهلکه نیز صادق است، و اگر کسى را
که مشرف به هلاکت شده از هلاکت دور کنیم او را نیز نجات داده ایم… پس حق
مطلب این است که ورود بر بیش از حضور و اشراف (البته اختیارى ) دلالت
ندارد… و معناى این دو آیه چنین است که : هیچ یک از شما – متقیان و ظالمان –
نیست، مگر آنکه به زودى در لبه و
